Ik zeg wel eens tegen mensen dat ik graag eerder wil kunnen stoppen met werken omdat de hoge werkdruk de lol van het werken afhaalt (update 2019: ik ben ondertussen gestopt met werken). Ik krijg dan wel eens de reactie dat men dat erg voor me vindt. Dat ik op zoek zou moeten naar ander werk. Werk bij een werkgever waar ik tot mijn pensioen met plezier kan blijven werken.

bevroren denneappels

Als ik dan vraag waar zij denken dat ik dat werk kan vinden komen ze met suggesties die dusdanig veel lijken op wat ik nu doe dat ik verwacht dat het daar net zo’n ratrace zal zijn als waar ik nu werk. Ik heb de indruk dat een deel van de mensen in een soort ontkenningsfase of fantasie leeft om zichzelf te beschermen tegen de harde realiteit. Namelijk dat op de meeste plekken de lol van werken voor een heel stuk eraf gehaald is door de steeds hogere werkdruk.

Werkdruk

Ik zou meteen overstappen naar dergelijk werk als ik het zou weten te vinden. Ik werk in de research & development in de industrie, oftewel op een onderzoek- en ontwikkelafdeling. Inhoudelijk vind ik het werk erg leuk en het samen met collega’s puzzelen hoe we iets moeten maken of verbeteren krijg ik niet snel genoeg van. Wat het voor een heel deel verpest zijn de deadlines die continu gesteld worden en het gevoel van urgentie dat daardoor bij de meesten heerst. Ik heb regelmatig het idee dat heel wat mensen elkaar onnodig gek loopt te maken, gewoon omdat ze gevangen zitten in de prestatiedruk van hogerhand.

Innovatie verminderd in industrie

Ik herinner me de tijd waarin bij bedrijven de onderzoeksafdeling op zichzelf stond. Niet direct gekoppeld aan de afdelingen waar de bestaande producten gemaakt en verkocht werden. Onderzoekers kregen de ruimte om zonder al teveel deadlines echt lange termijn onderzoek te doen. Daar kwam uiteindelijk ook veel echt nieuws uit voort. Dit soort werk heb ik in de loop van de afgelopen 10-20 jaar zien verdwijnen in Nederland. En daarmee heel wat innovatiekracht van ons bedrijfsleven. Al mijn vrienden die in de industrie werken hoor ik spreken over de hoge prestatiedruk waaronder ze staan. Laatst was ik op een weekend op pad met een groep van 12 vrienden en werkelijk iedereen was aan het klagen dat de werkdruk zo hoog was..

De zorg

Mrs FOB werkt in de zorg. Ze kon 10 jaar geleden 2 uur per cliënt per week te besteden. Tegenwoordig heeft ze nog 1 uur per cliënt. Daarnaast is de hele middelmanagement laag er tussen uit gesneden en moet zij met haar collega’s er als zelfsturend team allerlei management werkzaamheden bij doen. Elkaar beoordelen (!), personeelsadvertenties schrijven, voorlichtingsavonden voor familieleden organiseren…
Industrie, zorg, onderwijs, noem maar op, overal lijken onder het mom van de crisis de duimschroeven aangedraaid.

Positief

Nou is het niet alleen maar negatief wat hierdoor gebeurt. Door onder steeds meer druk te moeten werken voor mijn geld ben ik steeds scherper gaan kijken waar ik dat zuurverdiende geld nou eigenlijk aan uitgeef. Ben ik heel actief geworden om het geld dat ik verdien voor me te laten werken in plaats van het uit te geven. Werk is steeds minder zaligmakend, daar waar dat vroeger meer de moraal voor mezelf was.

Het stimuleert mij om na te denken wat ik echt met mijn leven wil. Ik heb geen zin meer onnodig te moeten werken voor geld dat ik vervolgens uitgeef aan iets dat me eigenlijk niet echt boeit. Ren ik minder als een kip zonder kop achter de consumptiemassa aan. Daarmee verminder ik een stukje productie van zooi die ik niet echt nodig heb. En verlaag ik mijn stressniveau. Word ik aangenamer voor mijn naasten.

Vrij

Wellicht blijkt de steeds hogere werkdruk wel een blessing in disguise: zonder dat was ik nooit zo bewust op weg gegaan naar financiële onafhankelijkheid. En was ik nooit zover gekomen dat ik waarschijnlijk bijna 20 jaar voor mijn pensioengerechtigde leeftijd lekker zelf kan gaan bepalen wat ik doe met mijn tijd!

Hoeveel werkdruk ervaar jij?

Wil jij, net als ruim 15.000 anderen, een e-mail ontvangen zodra er een nieuwe post verschijnt en het FOB huishoudboekje 2025 kado?



Gelieve een geldig e-mailadres in te voeren
Dat adres is al in gebruik
The security code entered was incorrect
Check je mail inbox (of spambox) om je inschrijving te bevestigen. Geen mail ontvangen? Mogelijk heb je een typefout gemaakt; voer je mailadres nogmaals in.


Let op: met beleggen kun je jouw inleg verliezen. De informatie op deze site is mijn persoonlijke mening, geen beleggingsadvies en je blijft zelf verantwoordelijk bij opvolgen ervan. Blauw onderstreepte links met   kunnen mij een vergoeding opleveren voor het doorverwijzen. Dit kost jou niets. Het opnemen van de naam, het logo of de weblinks van Interactive Brokers (IBKR) vindt uitsluitend plaats op grond van een advertentieovereenkomst. IBKR is geen bijdrager, recensent, aanbieder of sponsor van de inhoud die op deze site wordt gepubliceerd, en is niet verantwoordelijk voor de juistheid van de besproken producten of diensten. Reacties kunnen worden gemodereerd of verwijderd.

Schrijf een reactie

18 Reacties

  1. Ik werkte tot het begin van dit jaar in een zelfsturend team in de zorg. Ik weet dus alles van extra diensten draaien, verzuim oplossen, evaluaties en dan ook nog de zorg evalueren en de verzekering en financiering regelen. Wat ik uiteindelijk lastig vond is dat ik 6 dagen per week werkte en dan alsnog dingen op ging lossen op mijn vrije dag, of dat ik dingen op moest pakken na mijn dienst.
    Dit heeft me aangespoord om ander werk te gaan zoeken. Ik werk nu 3×8 als research verpleegkundige en nog 5×6 dagen per maand in het zelfsturend team. Mijn schouder blessure is hersteld. En alhoewel ik nu ook werkdruk ervaar, en het werk moeilijker is (want nieuw) – wanneer ik naar his ga, belt niemand mij. De afdeling is nl gesloten tussen 1700-0830.
    Ik denk dat hierdoor ik ook gewoon kan en wil blijven werken tot aan mijn pensioen. En dat was hiervoor nogal niet het geval.
    De paar uur per maand die ik nog in de wijk werk is te overzien. Zodra mijn woning is afbetaald (3 jaar) of ik krijg een extra dag erbij in het ziekenhuis, stop ik ermee. – M

  2. Om maar gelijk je vraag te beantwoorden: sinds vorig jaar juli zit ik thuis met een burn-out dus ja helaas erg veel werkdruk maar ook hier de goede kant ervaren daarvan. Je krijgt zo’n andere kijk op de dingen en ik wou dat ik net zoals jij dit 20 jaar eerder had geweten maar het is nooit te laat.
    Hou vol en ga door want je bent zo goed bezig! En dit geldt ook voor mijzelf ?

  3. Heel herkenbaar verhaal. Ik denk dat mensen elkaar ook wel gek maken met werkdruk. Soms lijkt het wel eens alsof er onrealistische deadlines gesteld worden, om te laten zien hoe belangrijk een project is, en dus ook de bijbehorende manager.
    Ik ben blij dat ik eruit ben, die werkdruk. Zo fijn, ZZP’er zijn. 🙂

    • Ja heel wat managers zijn vooral met zichzelf in plaats van met het project bezig… Mooi dat je de stap naar ZZP’er gezet hebt!

  4. Financieel onafhankelijk worden zit er niet in, maar ik houd mijn uitgaven bewust beperkt en kies scherp wat/wel niet wordt aangeschaft (ook qua vakanties, opleidingen etc). Dat betekent dat ik met relatief weinig werkuren per week een prettig leven kan leiden.

  5. Ik heb het soms wel e orm druk, maar ik ervaar dat niet als werkdruk. Ik ervaar dat als “even hard werken en veel geld verdienen” en in zulke periodes weet ik dat het nooit lang duurt: hooguit twee maanden.

    Ik werk voor mezelf en hard werken betekent ook letterlijk veel geld verdienen.

    • Dat klinkt goed, even hard werken en dan flink verdienen; dan doe je het tenminste ergens voor

  6. Ik werk vanuit huis als fulltime blogger en natuurlijk werk ik als moeder. Ik bof want ik ervaar geen werkdruk. Maar dat komt denk ik ook omdat ik eigen baas ben.

    Wat jij beschrijft lijkt me zeker niet prettig. En ik kan me ook goed voorstellen dat het het onderzoek niet ten goede komt dat jullie zo onder druk worden gezet. Dat smoort creativiteit en innovativiteit lijkt mij.

  7. ik werk op de onderzoeksafdeling van een nutsbedrijf en ik herken het helemaal. De agenda voor onderzoek wordt vooral bepaald door de urgentie in het primair proces en daardoor ben je vooral pleisters aan het plakken, in plaats van dat je de tijd kunt nemen om met iets geheel nieuws te komen..

  8. stoppenvoormijnvijftigste.nl Reageer

    Mooie Blog! Heel herkenbaar en ik sta er net zo in 🙂 Zeker na het berekenen van je werkelijke uurloon zie je hoe lang je moet werken voor dat ene ding. In de toekomst wil ik inderdaad geld voor mij laten werken. Ik raak meteen weer extra enthousiast door je blog! TOP 🙂

  9. Project Lonica Reageer

    Mooi verhaal! En ik denk dat je gelijk hebt: door die hoge werkdruk ga je eerder op zoek naar andere oplossingen. Ik werk (nu nog) in een sector waar heel veel vergaderd en ‘afgestemd’ wordt. Ik zit ongeveer de helft van mijn officiële werktijd in overleg. En dan lever ik dus in feite niks. Dat zit mij meer dwars dan de werkdruk. Ik haal te weinig voldoening uit mijn werk. Dat is een van de redenen waarom ik de keus heb gemaakt om verder te gaan als zelfstandig ondernemer.

    • Dankjewel. O ja, dat zinloze overleggen. Daar kunnen sommigen bij ons ook wat van… Mooi dat je de stap naar zelfstandig ondernemer gezet hebt!