Van deelnemer naar toeschouwer

Ik vind het wel grappig hoe dat werkt. Ik was een kundig deelnemer aan de consumptiemaatschappij. Maar sinds ik bewust aan het consuminderen ben geslagen ben ik veel meer een soort toeschouwer geworden.

Ik besefte me niet dat je gewoon kunt kiezen of je eraan deelneemt of dat je toeschouwt. Totdat ik de stap echt gezet had. Rationeel wist ik dat natuurlijk wel, maar het echt beseffen doe ik pas sinds ik de stap heb gezet.

Wat me verbaast is dat ik de plek van toeschouwer zo’n fijne vind. Rationeel verbaast het me niet, maar wel gevoelsmatig. Ik ervaar veel meer grip op mijn leven en toekomst. En dat vind ik me toch fijn!

vis

Bakens verzet op mijn werk

Het lukt me steeds beter om op mijn werk grenzen te stellen, omdat ik steeds minder afhankelijk van de financiële beloning van mijn werk word. Ik krijg steeds wortels voorgehouden dat ik promotie krijg als ik nog dit en dat doe. En als ik dat dan doe is er wel weer een smoes waarom ik het toch nog niet verdien. En dan ging ik toch nog weer wat extra mijn best doen om het dan toch voor elkaar te krijgen.

Maar doordat ik minder afhankelijk aan het worden ben begin ik meer lef te krijgen. Ik heb deze week in zo’n discussie me gewoon hard opgesteld. Mijn manager gezegd dat ik het niet met hem eens ben en dat ik het uitblijven van de promotie onterecht vind. Hij kwam vervolgens met allerlei kul argumenten. En in plaats van me daardoor te laten intimideren heb ik nu digitaal volgehouden dat ik het niet met hem eens ben. En in plaats van harder te gaan lopen heb ik hem nu gezegd dat ik denk dat hij beter er nog iemand bij kan plaatsen in het project omdat ik mijn handen vol heb.

Heerlijk

En ik voel me toch goed nu ik dit gezegd heb. De paradox is misschien wel dat ik nu meer kans maak die promotie toch te krijgen dan toen ik me schikte naar zijn grillen.

Heerlijk, dat financieel onafhankelijk worden. Nog geen seconde spijt van mijn keuze om toeschouwer te worden.

PS, ik weet even niet of die foto nou symbool moet staan voor mij als toeschouwer of voor mijn manager die onredelijke eisen stelt. Ik kies toch maar voor dat laatste 😉

Wil jij, net als ruim 14.000 anderen, een e-mail ontvangen zodra er een nieuwe post verschijnt en het FOB huishoudboekje 2024 kado?



Gelieve een geldig e-mailadres in te voeren
Dat adres is al in gebruik
The security code entered was incorrect
Check je mail inbox (of spambox) om je inschrijving te bevestigen. Geen mail ontvangen? Mogelijk heb je een typefout gemaakt; voer je mailadres nogmaals in.


De informatie op deze site is mijn persoonlijke mening, geen beleggingsadvies en je blijft zelf verantwoordelijk bij opvolgen ervan. Let op: beleggen gaat gepaard met risico's, je kunt je inleg (deels) verliezen. Blauw onderstreepte links met   kunnen mij een vergoeding opleveren voor het doorverwijzen. Dit kost jou niets. Reacties kunnen worden gemodereerd of verwijderd.

Schrijf een reactie

12 Reacties

  1. Zeker een goede actie! Zo werd ik ooit door mijn teamleider gevraagd er steeds meer werk bij te nemen wat altijd maar gelijk moest. Maar na zijn tip om eens wat boeken van Covey te lezen bood ik hem na de zoveelste opdracht de optie:
    1) Als het echt moet kan het nu, maar dan moet je wel kiezen welk ander werk ik daar voor in de plaats kan laten vallen.
    2) Anders als ik klaar ben met al het andere werk. Met mijn huidige werkload zal dat ergens over een week zijn.

    Vervolgens begon hij op inhoud te richten en of mijn inschatting qua werk wel klopte. Het enige wat ik zei was… kiezen. Als jij het werk verdeeld moet je ook weten wat belangrijker is. Als mijn inschatting qua hoeveelheid niet klopt lost het probleem zich vanzelf op.

    Uiteindelijk nog een thumbs up gekregen van de baas nadat enkele anderen mijn voorbeeld volgde. Daardoor werd namelijk ook opeens duidelijk dat er veel meer werk was dan mankracht. Wat uiteindelijk zorgde voor een slechte dienstverlening en collega’s die ontslag namen.

  2. Een kerel met ballen! Goed bezig. Is dat F-you money toch idd nog ergens goed voor 🙂

    • F-you money is zo belangrijk!
      Ik heb met F-you money achter de hand een keer echt “F-you dat ga ik niet doen” tegen een werkgever gezegd. En toen gewoon op een goede manier met ontslagvergoeding vertrokken en maandje later fris ergens anders beginnen. Helemaal prima

  3. Project Lonica Reageer

    Ha, good for you! En herkenbaar! Leuk om te merken dat het streven naar FO zoveel méér in gang zet hè? Sinds ik weet dat mijn toekomst niet meer in mijn huidige baan ligt, ben ik me op mijn werk veel vrijer gaan gedragen. Ik werk meer vanuit mijn eigen waarden en conformeer me veel minder aan wat ik de mores is. Het resultaat: het werk is er leuker op geworden en ik haal betere resultaten.

    • Ja, heel leuk om te merken dat het zoveel meer in gang zet! Good for you too!

  4. Goed verhaal! Ik heb iets vergelijkbaars meegemaakt. Mijn baas had me een gaaf project in het vooruitzicht gesteld. Hoorde ik opeens dat een andere collega het mocht gaan doen. Ik was zó boos. Ik weet niet wat me die keer overkwam, maar ik reageerde heel primair. Ben meteen bij hem binnen gestapt en precies gezegd wat ik op mijn hart had. En dat deed ik niet zo vriendelijk :-). Ik schrok achteraf enorm van mezelf, maar de uitkomst was wel dat ik dat leuke project kreeg toebedeeld. En aan het eind van het jaar een salarisverhoging van 20%, maar ik weet niet of die twee dingen samen hingen. Het was een leerzame ervaring. Ik was destijds nog helemaal niet met geld en consuminderen bezig, maar ik was nog geen 30 en de arbeidsmarkt was top dus ik hoefde me ook geen zorgen te maken over mijn baan. Voor mijn baas 10 andere. Dat onafhankelijke gevoel moet nu op een andere manier tot stand worden gebracht. Dus consuminderen, sparen, aflossen ed.

    • Super dat je dat zo gedaan hebt! Ik ben van nature te meegaand naar bazen, dus goed te horen dat het voor jou ook goed uitgepakt heeft.